سبک بین المللی یا شیوه بین المللی (به انگلیسی: International Style) نام شیوه‌ای در معماری مدرن است که در بین سالیان ۱۹۲۰-۱۹۴۵ در اروپا و آمریکا پایه گذاری گردید.مبدعان این شیوه معمارانی چون له کوربوزیه و معماران باوهاوس بودند.


مشخصه ویژه این سبک تاکید بر کارکرد (function) توام با حذف موتیف‌های تزئینی و بومی است. همچنین می‌توان بام‌های تخت، سطوح همگن و یکنواخت، پنجره‌های بزرگ تمام قد، استفاده از تیرآهن‌های فولادی و سیمان، و زائده‌های معلق (cantelever) را از خصیصه‌های این سبک دانست.عدم بکارگیری هرگونه پیرایش و زیور در طرح‌های این سبک، بکارگیری رنگ‌های روشن، و استفاده از ایده‌های کوبیسمی نیز از مشخصات این سبک در سالهای اولیه بودند.

برگرفته شده از :http://fa.wikipedia.org